Zeeeeeeeeeeeelllllaaaand, we komen eraan!! 😉 Het bericht dat we terug de grens over mogen naar ons geliefde Zeeland, maakt dat we wééral agenda's bij elkaar leggen. Deze keer niet enkel met de vaste buddy, maar met enkele anderen van de club ook. We willens eens gaan zien hoe het zit met de maatregelen ter plaatse, zodat we hierover kunnen communiceren met onze leden.
Marleen, Joeri en Sabine vinden een gaatje in hun agenda, maar dat past dan niet voor Dirk. De week erna past voor Dirk, maar dan niet voor Joeri en Sabine. We zijn maar met 4 en afspreken lukt al heel moeilijk! Gino stelt ondertussen ook de vraag of er interesse is voor Zeeland en dus geven we hem de datum van 17/06 door. Hij kan gelukkig wel een dagje verlof nemen en zo spreken we dan af met een aangepast 4-tal om prospectie te doen.
Om 9u30 komen we samen op de parking van Oesterdam en er is niet zoveel volk. Gino is vroeg vertrokken en heeft ontbijt gegeten met zicht op zee 🙂 Eens we er allemaal zijn, maken we ons klaar en 'huppelen' naar het water (zo blij zijn we!). Gino en Marleen gaan naar het platform en bewonderen al het leven daar: zeebaarzen, krabben, hooiwagenkrabben, zakpijpen en kleurrijke sponzen maken het platform mooi om te zien. Joeri en Sabine trekken direct naar de sepiastokken en ontdekken daar heel veel hooiwagenkrabben, soms meer dan 10 stuks op 1 set stokken! Gelukkig zijn er veel eitjes afgezet, dat belooft voor het najaar, wanneer de babysepia's er zijn 😉 Niet zo ver van het platform zien Gino en Marleen een sepia in het zand, dus zij zijn superblij. Ondertussen zien Joeri en Sabine wat eitjes van een naaktslak en vinden in de buurt een bruine plooislak, ook zij zijn gelukkig met deze vondst. We zien allemaal nog heremietkreeftjes, vele oorkwallen, kreeften, vechtende krabben, kleine platvisjes, ... . Uiteraard komen we na een uur allevier boven met een smile van ons één oor naar ons ander. Wat hebben we dit gemist!
Om geen onnodige parkeerplekken aan de duikstek in te nemen, rijden we naar het strandje om daar te lunchen. Het uitzicht is perfect: strand en zee en de zon achter in de rug. Genieten dus! Ondertussen kunnen we ook wat bijpraten over de duik en de voorbije weken. Zalig!
We rijden daarna naar Strijenham en Gino wil er zijn droogpak testen. Na een uitgebreide uitleg van Joeri is hij er klaar voor. We maken ons allemaal klaar en het is wat puffen in de warmte in onze droogpakken. We zijn nu al zolang niet meer mogen komen duiken, dat we eigenlijk niet beseft hebben dat de droogpakkenperiode al is gepasseerd. We kunnen de volgende keren gewoon in ons natpak komen duiken!
Eens onderwater beseffen we weer waarom we hier graag komen, we zien massa's anjalieren, wit en oranje. Wanneer de zon vanachter de wolken verschijnt zie je ineens in volledige velden staan, dit is gewoon prachtig! Tussen de anjelieren zien we nog een donderpad, bruine plooislakken, een vlokkige naaktslak, een noordzeekrab, kreeften, krabben, botervisjes, ... Ook hier komen we na een uur boven water en we horen dat de droogpaktest voor Gino ook goed is verlopen.
We besluiten nog een hapje te gaan eten, ondertussen horen we de berichten over hevig onweer in België, maar in Zeeland blijven we nog even gespaard. We genieten met zicht op zee van lekker eten en overlopen nog eens de dag. Halen we er snel weer onze agenda's bij??? 😉
