Deze keer willen we naar 2 van onze top 5 stekken in Zeeland gaan. In Strijenham zagen we vroeger veel anjelieren en dat zijn toch wel mooie bloemenvelden onder water. Sint-Annaland is anders dan de andere stekken en is één van onze favorieten.
Joeri, Sabine, Patrick, Arne, Roos en Marleen spreken af, maar 's ochtends komt er een berichtje, Roos voelt zich niet goed en komt niet mee. 🙁
Voor Strijenham gaat Arne mee met Patrick en Marleen. Joeri wil graag filmen, dus duikt hij samen met Sabine. Terwijl hij filmt hangt zij al te zoeken naar de volgende onderwerpen en ook gewoon het onderwaterleven bezig zien is altijd leuk en verveelt niet!
Sabine ziet bij het afdalen een sepia voorbij schieten, Joeri is te druk bezig met alles goed te zetten, dus hij mist deze jammer genoeg. Even blijven hangen bij een tentje met verse eitjes zorgt ervoor dat ze de sepia nog eens te zien krijgen, maar ze is zo schichtig dat filmen geen optie is. Iedereen ziet heel veel hooiwagenkrabben, dit is echt het jaar van deze dieren! We zien ze overal en in grote aantallen. We zien ook wel wat eitjes van een naaktslak, vermoedelijk de bruine plooislak, maar de slak zelf is heel moeilijk te spotten. We zoeken ook naar de anjelieren en we zien er amper 2. Dat is echt jammer. 🙁 We beginnen ook al grotere botervissen te zien en ook de zeenaalden zijn ook al gegroeid. Leuk om die evolutie te zien na een aantal weken. Net voor Sabine zich wil draaien, passeert er een sepia op nog geen 30cm van haar gezicht, wie bekijkt hier wie? Deze blijft mooi bij ons en Joeri ziet kans om deze te filmen. Yes, dit is een winner!
Na een goed uur duiken zijn we terug en besluiten daar op de parking te lunchen. Na een klein uurtje vertrekt Patrick om zijn fles te vullen en nog eens een kwartiertje later rijdt de rest door naar Sint-Annaland. Er staan nog duikers op de parking, maar vooral dagjestoeristen, die komen genieten op het strandje of van een wandeling.
We maken ons klaar en deze keer duikt Arne mee met Joeri en Sabine. We plannen om tot achter de hoek te gaan en we zijn verwonderd door de vele geweisponzen, maar echt heeeeeel veel. Een totaal ander landschap dan op andere duikstekken. We vinden ook hier veel hooiwagenkrabben en hier kan je ze in alle maten en soorten vinden. Hun poten zijn versierd met sponzen, wieren, schelpjes, ... . Zalig om zien! We zien ook nog garnalen, zeenaalden, kreeften, waarvan toch een groot exemplaar. Een noordzeekrab zit goed weg gestoken, een zeedonderpad ook. Ook deze keer passeert de tijd heel vlug en keren we ons na net iets meer dan een half uur. We zien nog een groene wierslak, een paar bruine plooislakken en een ruwe wratslak.
Door de kalmte kunnen we hier iets meer dan een uur duiken en zo komen we echt 'zen' terug uit het water. Iedereen heeft ervan genoten. Arne en Patrick hebben minder ervaring met deze duikstek, maar ze begrijpen zeker onze redenering dat dit één van onze favorieten is.
We mogen na de duik nog genieten van een lekker stuk cake met bosbessen, gebakken door Marleen. Met zicht op het water en de haven en lekker in de zon is dit geen straf. We besluiten nog iets te eten erna en zo sluiten we deze leuke dag terug af.
